تاثیر خوردگی موضعی بر رشد ترک خستگی اعضا لوله ای شکل در سازه های دریایی

خوردگی ناشی از اتمسفرهای دریایی به تنهایی از نظر هزینه بیش از هر محیط خورنده دیگر، دارای اهمیت است و در چنین شرایطی، شناخت شرایط مخرب و کنترل خوردگی بر کسی پوشیده نخواهد بود. محیط خورنده در غیاب تنش غالبا در سطوح فلزی حفره ایجاد می‎کند. اما وقتی که خوردگی هم زمان با بارگذاری باشد، کاهش آشکاری در خواص خستگی نتیجه می‎شود. در این تحقیق اندرکنش خوردگی موضعی و رشد ترک خستگی در یک عضو لوله‎ای شکل به روش مکانیک شکست و روش عددی اجزاء محدود بررسی می‎شود. از آنجا که در مکانیک شکست پیش‏بینی‏ها توسط پارامترهایی مانند ضریب شدت تنش در ناحیه حضور ترک محاسبه می‏شوند و سپس از آن‎ها برای تخمین نرخ رشد ترک استفاده می‏شود، بدست آوردن پارامتر ضریب شدت تنش دارای اهمیت می‏باشد. برای محاسبه ضریب شدت تنش با روش عددی اجزاء محدود، از نرم‎افزار ansys 12.1 و از روش برون‎یابی و همچنین از روش انتگرال اندرکنش استفاده شده است. در این پروژه ابتدا ضریب شدت تنش برای ورق ساده تخت بینهایت با ترک میانی که تحت کشش استاتیکی است را از روش برون‎یابی تغییر مکان‎ها برای مدل‎های سه بعدی متعددی که در آن‎ها حفره خوردگی در موقعیت‎های مختلف نسبت به نوک ترک وجود دارد، محاسبه کرده‎ایم و سپس همین مراحل را برای ورق لوله‎ای شکل تکرار و نتایج را در نمودار‎های متعددی با هم مقایسه و بررسی کرده‎ایم.